زیرآسمان نروژ: در طی ماههای گذشته و بویژه از ماه دسامبر سال ۲۰۱۶ میلادی به بعد، بیش از ۳۰ هزار شکایت مردمی مبنی بر عدم جمع آوری زباله ها و انباشتگی آنها در سطح شهر توسط شهرداری اسلو دریافت شده است و ظاهرا این روند همچنان ادامه دارد. انباشتگی زباله ها در فضای بیرونی محل های سربسته ریختن زباله های شهری، نگرانی های دیگری مبنی برخطر گسترش آلودگی ها و رشد و نمو موشهای شهری را در اسلو افزایش داده است. مشکل از آنجا آغاز شد که شرکت «ویرنو» که در مناقصه دولتی شهرداری شهر اسلو در پاییز سال ۲۰۱۵ میلادی با ۴۲۰ میلیون کرون پیشنهاد قیمت با اختلاف قیمت قابل ملاحظه ای نسبت به سایر شرکت کنندگان در مناقصه برنده شده بود، نتوانست پس از اجرایی شدن قراردادش در ماه اکتبر سال ۲۰۱۶ میلادی، تمهیدات لازم را برای جمع آوری بموقع زباله ها از سطح شهر فراهم کند.

مدیرعامل این شرکت ( یانی انگر) در ابتدا دیر تحویل داده شدن کامیون های ویژه حمل زباله و مرخصی استعلاجی غیرمعمول و پیش بینی نشده ی کارمندانش یعنی راننده های کامیون های حمل زباله را دلایل اصلی این مشکل بزرگ اعلام کرد اما در ادامه مشخص شد که شرکت وی در خصوص استفاده از کارمندانش که عموما رومانیایی تبار هستند مرتکب تخلف از قوانین کار در نروژ شده است به شکلی که برخی از آنها حتا تا بیش از ۸۰ ساعت در هفته کار می کردند.

درپی افزایش انتقادات و نارضایتی های شدید شهروندان اسلو، ابتدا مدیرعامل سازمان بازیافت پسماندها در نروژ از سمت خود استعفاء داد و پس از آن انتقادهای شدید رسانه ها و مردم متوجه مقامات مسئول در شهرداری اسلو شد که ظاهرا در زمان مناقصه تنها عامل قیمت قرارداد را در اولویت قرار داده بودند و از نظر کیفی توجه کمتری به امکانات و توانایی های فنی این شرکت برای انجام مسئولیت هایش کرده بودند. فشارهایی که موجب شد که شهرداری گزینه فسخ قرارداد با این شرکت را برای سال آینده در نظر بگیرد. البته بر اساس گزارشها، ظاهرا برای هر روز تاخیر در جمع آوری زباله ها مبلغی بعنوان جریمه در قرارداد منظور شده است اما صرفنظر از اینکه تا چه میزان این جریمه ها اعمال می شود، در نهایت این موضوع گره ای از معضل کنونی شهروندان اسلو باز نمی کند. همین موضوع موجب شد که شهرداری اسلو خارج از عرف قراردادش، با کامیونهای حمل زباله ای که خودش در اختیار داشت به کمک این شرکت برود تا بصورت موقت کمکی به روند حل این معضل کرده باشد.

اما این پایان انتقادات مردم نبود. در روزهای اخیر، کاشف بعمل آمده است که آقای مدیرعامل شرکت «ویرنو» به تازگی آپارتمانی بزرگ و مجلل به مساحت ۳۰۰ مترمربع را در منطقه ی لوکس و گران «شووهولمن» در مرکز شهر اسلو به قیمت ۴۵.۵ میلیون کرون(حدودا ۵.۵ میلیون دلار آمریکا) خریداری کرده است. همین موضوع موجب شد که سیل انتقادات مردمی متوجه شخص مدیرعامل و شرکت وی شود وعمده انتقادات هم بر این محور این بوده است که شهرداری اسلو با این قرارداد به بیشتر پولدارشدن این شخص در نروژ کمک کرده است. درمقابل، برخی منتقدین دولتی هم بر این باور هستند که این ثروت از راه غیرقانونی بدست نیامده است و مالک آن می تواند به هر شکلی که دوست دارد از آن استفاده کند و این انتقادات نبایستی بر مبنای حسادت ورزی افراد منتقد شکل بگیرند.

نگاهی به فرایند بازیافت زباله ها در نروژ

در نروژ، فرایند تفکیک زباله ها از مبداء و سپس بازیافت زباله ها پس از تخلیه آنها کاملا بصورت مکانیزه و سازماندهی شده انجام می شود. بدین معنی که از مبداء،شهروندان نروژ عموما از پلاستیک های مخصوصی که بصورت رایگان در اختیار آنها قرار داده می شود برای تفکیک زباله ها استفاده می کنند.

پسماند و زباله های تر در پلاستیک های سبزرنگ،زباله های خشک در پلاستیک های آبی رنگ، مواد شیمیایی و خطرناک مثل باتری ها، لامپها، مواد شوینده، مواد اسیدی و غیره در جایگاه های مخصوص در فروشگاههای مواد غذایی و شیشه ها و زباله های شکستنی نیز در کانتینرهای فلزی مخصوص و جداگانه ای در سطح شهرها قرار می گیرند.(عکس زیر گویاست).

جایگاه هایی هم که برای جمع آوری زباله ها در نظر گرفته می شود به شکلی طراحی شده اند که امکان دسترسی حیوانات موذی و گربه ها به آنها پیش از جمع آوری توسط کامیونهای حمل زباله وجود ندارد. موضوعی که نقش بسیار موثری در مدیریت درست و کارآمد پسماندها و فرایند بازیافت آنها دارد. نروژ یکی از کشورهایی ست که بیشترین انرژی را از راه سوزاندن زباله ها بدست می آورد.  سالیانه در حدود 410 هزار تن زباله در کوره های زباله سوزی اسلو سوزانده می شود که تنها 45 هزار تن آنها از کشورهای انگلستان و ایرلند وارد می شود.البته برخی از طرفداران محیط زیست و دوستاران طبیعت معتقد هستند که کوره های زباله سوزی چهره شهر را زشت می کنند و سوزاندن زباله ها و تبدیل آنها به انرژی نمی تواند به اندازه کافی «سبز» باشد. با اینحال، حرارت ایجاد شده حاصل از سوزاندن زباله ها کمک بزرگی برای به حرکت درآوردن توربین های حرارتی و در نتیجه تولید برق محسوب می شود. فرایندی که سالهاست در کنار فرایند تولید برق از منابع آبی فراوان موجود در نروژ، نروژی ها را برای هرچه بیشتر دوری کردن از سوخت های فسیلی نظیر نفت، بنزین، گازوئیل و غیره بیش از پیش مشتاق و پرانگیزه کرده است.